De geschiedenis van de moderne horloge

Horloges zijn ontstaan uit draagbare, door een veer aangedreven klokken, die voor het eerst in het 15e eeuwse Europa verschenen. Horloges werden pas in de 17de eeuw op grote schaal in zakken gedragen. Een verslag zegt dat het woord “watch” afkomstig is van het Oud-Engelse woord woecce, wat “watchman” betekende, omdat het werd gebruikt door stadswachters om hun diensten op het werk bij te houden. Een ander zegt dat de term afkomstig is van 17e eeuwse zeelieden, die de nieuwe mechanismen gebruikten om de lengte van hun scheepshorloges te timen (duty shifts).

De horloges van Seiko zijn waarschijnlijk de bekendste ter wereld. Seiko horloges maken dan ook al ruim een eeuw de meest kwalitatieve uurwerken. Deze Seiko horloges blinken uit in techniek en design en zijn zeer betrouwbaar. Zou je ook graag een Seiko horloge willen? Bekijk dan de website van Quick Jewels.

Tekening van een van zijn eerste balansveertjes, bevestigd aan een balanswiel, door Christiaan Huygens, gepubliceerd in zijn brief in het Journal des Sçavants van 25 februari 1675. De toepassing van de spiraalveer (spiraalveer) voor horloges luidde een nieuw tijdperk van nauwkeurigheid in voor draagbare tijdopnemers, vergelijkbaar met die welke de slinger had geïntroduceerd voor klokken.
Een grote sprong voorwaarts in nauwkeurigheid vond plaats in 1657 met de toevoeging van de balansveer aan het balanswiel, een uitvinding die zowel destijds als sindsdien tussen Robert Hooke en Christiaan Huygens werd betwist. Deze innovatie verhoogde de nauwkeurigheid van horloges enorm, waardoor de fouten van misschien enkele uren per dag tot misschien 10 minuten per dag werden teruggebracht, met als resultaat de toevoeging van de minutenwijzer aan het gezicht vanaf ongeveer 1680 in Groot-Brittannië en 1700 in Frankrijk.

De verhoogde nauwkeurigheid van het balanswiel richtte de aandacht op fouten veroorzaakt door andere delen van de beweging, waardoor een twee eeuwen durende golf van horlogeinnovatie op gang kwam. Het eerste wat verbeterd moest worden was de ontsnapping. De berm ontsnapping werd in kwaliteitshorloges vervangen door de cilinderuitgang, uitgevonden door Thomas Tompion in 1695 en verder ontwikkeld door George Graham in de jaren 1720. Verbeteringen in de productie, zoals de door Robert Hooke ontworpen tandzaagmachine, maakten het mogelijk het volume van de horlogeproductie enigszins te verhogen, hoewel de afwerking en montage tot ver in de 19e eeuw nog steeds met de hand werd gedaan.

Een belangrijke oorzaak van een fout in de balans wiel uurwerken, veroorzaakt door veranderingen in de elasticiteit van de balans veer van temperatuurveranderingen, werd opgelost door de bimetaal temperatuur gecompenseerde balans wiel uitgevonden in 1765 door Pierre Le Roy en verbeterd door Thomas Earnshaw. De hefboom ontsnapping was de belangrijkste technologische doorbraak, en werd uitgevonden door Thomas Mudge in 1759 en verbeterd door Josiah Emery in 1785, hoewel het pas vanaf ongeveer 1800 geleidelijk in gebruik werd genomen, vooral in Groot-Brittannië.

Impact op de Seiko horloge
Een horloge getekend in Acta Eruditorum, 1737.
De Britten hadden een groot deel van de 17e en 18e eeuw de productie van horloges gedomineerd, maar handhaafden een productiesysteem dat gericht was op producten van hoge kwaliteit voor de elite. Hoewel er een poging was om de klokkenproductie te moderniseren door middel van massaproductietechnieken en de toepassing van duplicerende gereedschappen en machines door de British Watch Company in 1843, was het in de Verenigde Staten dat dit systeem van start ging. Aaron Lufkin Dennison startte in 1851 in Massachusetts een fabriek die gebruik maakte van verwisselbare onderdelen en leidde in 1861 een succesvolle onderneming, de Waltham Watch Company.

Polshorloge

Mappin & Webb’s polshorloge, geadverteerd als zijnde in productie sinds 1898.
Het concept van het polshorloge gaat terug tot de productie van de allereerste horloges in de 16e eeuw. Elizabeth I van Engeland kreeg in 1571 een polshorloge van Robert Dudley, beschreven als een gewapend horloge. Het oudste nog bestaande polshorloge (toen beschreven als een armband horloge) is er een gemaakt in 1806 en aan Joséphine de Beauharnais gegeven. Vanaf het begin werden polshorloges bijna uitsluitend door vrouwen gedragen, terwijl mannen tot het begin van de 20e eeuw zakhorloges gebruikten.

Polshorloges werden voor het eerst gedragen door militaire mannen aan het einde van de 19e eeuw, toen het belang van het synchroniseren van de manoeuvres tijdens de oorlog, zonder het plan mogelijkerwijs aan de vijand te onthullen door middel van signalering, steeds meer werd erkend. De Garstin Company of London patenteerde een “Watch Wristlet” ontwerp in 1893, maar ze produceerden waarschijnlijk soortgelijke ontwerpen uit de jaren 1880. Officieren in het Britse leger begonnen polshorloges te gebruiken tijdens koloniale militaire campagnes in de jaren 1880, zoals tijdens de Anglo-Birma oorlog van 1885. Tijdens de eerste Boerenoorlog werd het belang van het coördineren van de troepenbewegingen en het synchroniseren van de aanvallen tegen de zeer mobiele Boeren opstandelingen van het grootste belang, en het gebruik van polshorloges werd vervolgens wijdverbreid onder de officier klasse. De firma Mappin & Webb begon in 1898 tijdens de campagne in Soedan met de productie van hun succesvolle “campagnewacht” voor soldaten en versnelde de productie voor de tweede Boerenoorlog enkele jaren later. Op het Europese vasteland van Europa begon Girard-Perregaux en andere Zwitserse horlogemakers rond 1880 met de levering van polshorloges aan Duitse marineofficieren.

Vroege modellen waren in wezen standaard zakhorloges die op een leren band werden gemonteerd, maar aan het begin van de 20e eeuw begonnen de fabrikanten met de productie van speciaal ontworpen polshorloges. Het Zwitserse bedrijf Dimier Frères & Cie patenteerde een octrooi op het Zwitserse bedrijf Dimier Frères & Cie.

https://www.quickjewels.nl/horloges/seiko